برخی بازیگران سینمای ایران جایگاه خود و ارزشها را فراموش کرده اند.نمی دام چرا سینما را وسیله ای برای فرار از کشور خود و پناه بردن به آغوش هالیوود قرار داده اند؟مگر اینها نمی دانند که با این عمل خود از انسانیت فرسنگها فاصله گرفته و در لجنزار فرو خواهند رفت.

چرا اینها فراموش کرده اند که این امنیت و آرامش را شهیدانی بی گناه و معصوم در این کشور به وجود آوردندو حال به جای ترویج فرهنگ دین و ایمان و شهادت ،از کشور خویش آواره اند تا ترویج بی فرهنگی ،خانمان سوزی و شهوت نمایند.

آیا پوچی هنر است ؟آیا کالانعام بل هم اضل هم هنر است؟آیا ترویج شهوت و در آغوش بی غیرتان و وطن فروشان خوابیدن هنر است ؟

نخیر به عرض خود فرخته ها برسانم که این هنر نیست ،اگر می توانستید در این سرزمین و کشور امام زمان(عج) مادر باشید و مادر شدن را ترویج دهید آن موقع هنر مند بودید.

به عرضتان برسانم که حتی مردان بی حیا و بی غیرتی که اسیر امیال نفسانی هستند با رفتن شما ، دیگربه شما به دیده یک گنداب می نگرند چه رسد به دید انسانهای متعالی.و شمایی که از این امنیت و آرامش که دسترنج شهدای عزیز ماست در جهت شهوترانی خود استفاده کردید ،بدانید که روزی که دور نباشد باید پاسخگوی شهدا ،مادران شهدا،همسران وفرزندان شهدا باشید و این را دست کم نگیرید. فکر نکنید که صعود کرده اید بلکه بدون باز خواست تا ته جهنم سقوط کرده اید.